انتظار بلندمن

سلام

خدای اسمونا و زمین

خدای بزرگ خدای رحیم

الان دوساله که همش منتظرم....ازوقتی هم که وب مینویسم همش مطالبم تکراریه....بگذریم ازاینکه قبلا وبلاگ داشتم و حذف کردم و گمنام موندمخداجونم چرا انقذصبرت زیاده و ما بنده ها انقد کم صبریم؟بااینکه از همیشه امیدوارترم و راضی شدم به رضای خدا اما بازم ته دلم باخودم میگم اگه نشه چی؟گاهی به ذهنم میرسه دیگه نیام و ننویسم تااینکه بعد یه مدت با خبر خوش بیام....تکراری شدم برا دوستام با نوشته های کاملاتکراری..اما میبینم تنها جایی که میتونم راحت باشم و یکم سبک شم همینجاست...میدونم روزی میرسه که منم مث خیلی از دوستام از خوندن و یادواری گذشتم که الانم باشه یه حالی میشم میدونم که به همین زودی منم مامان میشم برای همین مینویسم که تااخر عمرم قدر زندگی و همسرم و بچه ام رو بیشتر از قبل بدونم...خداجونم چی میشه اگه یه روز برسه منم بیام و یه پست اختصاصی بزنم و کلی ذوق کنم....تصویر بی بی چک رو بزنم و از مثبت شدنشون و از حالم بگم.....خــــــــــــدایا

....

....

........

.....

....

...میشه یکی از این فرشته هارو تو این ماه که بیش تر ازماههای قبل امیدوارم بفرستی برای من؟ببخش که توقعم بالاست...اینهمه صبرو انتظارکشیدم پس باید لیاقتشو بهم بدی تا مادر یه نی نی ناز از جنس فرشته های خودت باشم....خداجونم دستای بلندشده به سمت خودت رو خالی برنگردون نذار بشکنم نذار با تاسف به هرکی ازم میپرسع چه خبر بگم هیچی این ماهم نشد....خدایا منتظرم جواب بیشتر از دوسال انتظارم رو بگیرم...

التـــــــــــــــماس دعا